İnsanlık bunca savaş, kaos ve çatışmalardan çok yoruldu, adaletsiz gelir dağılımından çok bunaldı. süper güçler, dünya kurumları, gelişmiş ülkeler adaleti tesis edemiyor. Ne güçlü olan bitenden memnun, ne de mazlum. Ne zengin hayatından memnun, ne de yoksul… Bir güç sahneye çıkmalı… Müslüman, Hıristiyan, Musevi, Budist, Hindu, Ateist ayrımı yapmamalı, haklının ve mazlumun elinden tutup ayağa kaldırırken, zalimin ve zorbanın da tepesine binmeli. Ama bunu insanlık adına yapmalı…
Geçmişteki tecrübelere bir bakın, bunu ne İngiltere yapabildi, ne Rusya, ne de ABD… BM Güvenlik Konseyi’nde haklının ve mazlumun yanında olduğunu göstermesi gereken Çin’in yapmış olduğu tercihlere bakılırsa bunu O da yapamayacak… O zaman sahneye anlamı sulh ve selamet olan ve barışı dünyada yayacak olan tek süper güç İttihad-ı İslam’ın çıkması gerekiyor. BM’nin, NATO’nun, süper güçlerin aciz kaldığı ya da müdahale etmediği mazlum coğrafyaların akan kanını dindirebilecek, dökülen gözyaşını silebilecek tek süper güç İttihad-ı İslam’dır.
İşte bu kapsamda kurulacak olan İttihad-ı İslam’la gerçekleşecek olan İslam’ın yükselişi iki şekilde temerküz edecektir. Birincisi siyasi, askeri ve ekonomik anlamda gerçekleşecek olandır ve bu İslam devletlerinin başında bulunan yöneticiler eliyle gerçekleşecektir. İslam ülkelerinin başındaki devlet başkanları kendisini bağlayan vesayet odaklarına takılmadan, hiçbir güçten korkmadan, kendi makam ve mevkilerini düşünmeden bir siyasi irade ortaya koyacak, koyulan bu siyasi iradenin gücünü, etkisini ve caydırma kapasitesini arttırabilmek için arkada güçlü bir ordu bekleyecek ve bu ordunun imkan ve kabiliyetlerini maksimize edecek ekonominin güç kazanması için de tedavüle sokulan İslam parası ümmet tarafından kullanılacaktır. Eğer biz Müslümanlar; Müslümanların ve mazlum coğrafyaların akan kanını, dökülen gözyaşını BM, NATO veya süper güçlerin bitireceğini düşünerek beklemeye kalkarsak daha çok bekleriz. Kendi dertlerine bile derman olamayan bu güçler yarayı dindirmek şöyle dursun kaşıyarak daha çok azmasına vesile oluyorlar.
İslam’ın ikinci yükselişi ise sosyolojik olarak gerçekleşecektir. Bunu ise ümmet hayata geçirecektir. Müslüman coğrafyalara yapılan tüm saldırılar ve gayrimüslim coğrafyalarda yaşanan tüm islamofobik yaklaşımlara rağmen bu yükseliş durmayacaktır. İşte bu kapsamda ümmetin tevhid inancını yayarken dört unsuruyla yapacağı dört strateji halkların İslam’a olan ilgisini ve sevgisini arttıracaktır. Ümmet zihnini harekete geçirerek gayrimüslimle etkileşime girecek, fikirlerini çarpıştıracak ve gayrimüslimde tefekkür edip imanını sorgulayarak tevhid inancına ulaşacaktır. İkinci olarak ümmet gönlünü harekete geçirerek sevgisini gayrimüslimlere gösterecek, inancını hakiki anlamda yaşayacak ve bunun bir sonucu olan hayatına uğrayan lezzet ve huzur sayesinde gayrimüslimleri etkileyecektir. Üçüncü olarak ümmet nefsini harekete geçirerek ekmeğinin bir parçasını bölecek ve gayrimüslimle paylaşacak bu sayede gayrimüslim inançtan daha önemli olanın aslında insanlık olduğunu anlayacaktır. Dördüncü olarak ise ümmet ruhunu harekete geçirerek Allah’ımızın rızasını kazanmak için gayrimüslime iyilik yapacak, bu sayede gayrimüslim İslam Dini’nin çıkar ve menfaat dini değil de samimiyet dini olduğunu öğrenecektir.
Peki bu İttihad-ı İslam nasıl kurulacak ve başına geçecek halife nasıl belirlenecek? İslam’ın hem kalemi hem de kılıncı olmuş, Şiilik ya da Sünnilik politikasını yürütmeyen, tam aksine asıl olanın İslam’ın kendisi olduğunu dile getiren Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin; İttihad-ı İslam’ı tesis edebilmesi için önünde 3 aşama bulunmaktadır. 1.aşamada İslam devletlerinin başındaki yöneticileri referans olarak kabul edip onlarla masaya oturabilir. Ancak öyle görülüyor ki İslam devletlerinin başındaki yöneticilerin bir kısmı makam ve mevkilerini Eşref-i Mahlukat Mefkuresi’nden daha önemli görüyor ve bu sebepten dolayıdır ki Müslümanların isteklerinden daha ziyade gayrimüslimlerin dayatmalarına ram oluyorlar. Oysa ki Eşref-i Mahlukat Mefkuresi’nde önemli olan makam ve mevki değil Allah’ımızın rızasını kazanıp kazanamadığındır. Çünkü ümmet İslam’ın başında kim olduğundan daha ziyade İslam’ın başında bulunanın İslam’ı nasıl temsil ettiğine bakmaktadır. İslam’ın güç ve değer kaydedebilmesi için savunmaya çekildiğinde sert güce yani kılınç enstrümanını en iyi kullanan millete, taarruza geçtiğinde ise yumuşak güce yani kalem enstrümanını en iyi kullanan millete önderlik vazifesi düşmektedir. Şöyle bir İslam devletlerini incelediğimizde ise beşeri potansiyeliyle, tarihiyle, liderliğiyle, birikimiyle, coğrafyasıyla, doğu ve batı arasındaki köprü konumuyla, kıtaların, hava yollarının, deniz yollarının ve medeniyetlerin kesiştiği mukaddes şehir İstanbul’uyla, Dünyanın en verimli toprakları olarak bilinen Mezopotamya’yı sulayan Fırat ve Dicle’yi bünyesinden fışkırtmasıyla bu işe en uygun milletin Türk Milleti olduğunu 15 Temmuz 2016 tarihli işgal girişimine cesaretiyle cevap veren millet, dualarıyla destek olan ümmet en güzel şekilde ispat etmiştir.
İslam milletler ve devletler nezdinde eğer bir değer kazanacaksa yöneticiler devlet işlerinde Hz.Ömer gibi adil olmalı, ümmet ise sosyoloji anlamında Hz.Ali gibi alim olmalı. Hz.Ömer’de Hz.Ali’de cesaretli insanlardı. İşte bu kapsamda ben beşeri potansiyeli birbirine benzeyen Türkiye’yi Hz.Ömer’e benzetirken, İran’ı ise Hz.Ali’ye benzetiyorum. Peygamber Efendimiz Hz.Muhammed (SAV) döneminde Ashab-ı Kiram’ın en cesaretli sahabesi Hz.Ömer iken Ehl-i Beyt’in en cesaretli sahabesi Hz.Ali idi. Tarihin kırılma noktalarında hep kalb-i selim ve akl-ı selimle hareket eden ve birbirlerine her daim danışan bu iki kadim uygarlık onları takip eden tüm İslam devletlerini mezhepçilik fitnesinden arındırarak peşlerinden sürükleyebilir. Peygamber Efendimiz Hz.Muhammed (SAV) zamanında nasıl ki Hz.Ömer ve Hz.Ali birbirlerine karşı son derece saygılı ve muhabbet dolu iken şeytan avanesine karşı ise son derece hazırlıklı ve uyanıklardı aynen şu anda da İslam’ın Dünya nezdinde yükselişe geçtiği bu dönemde birbirlerine karşı saygı ve sevgi dolu, şeytan avanesine karşı ise son derece hazırlıklı ve uyanık olmalılar…
Allah’ımızın Kur’an-ı Kerim’de dile getirdiği; “Biz bir memleketi helak etmek istediğimiz zaman oranın şımarık zenginlerine itaat emrederiz. Onlar itaat etmeyip orada fasıklık yaparlar. Böylece o memleket cezayı hak etmiştir. Biz de orayı darmadağın ederiz.” ayeti şu yaşadığımız günleri ne kadar güzel tasvir ediyor. Evet şu an adaletsiz küresel sistemin sürükleyici devletlerinin başındakilere şımarık para ve silah sahipleri itaat etmiyor. Aslında Trump’da dahil olmak üzere devletlerin başındaki liderler daha yaşanılabilir bir dünya isterken alttaki şımarıklar dünyayı bir kaosa ve çatışmaya sürüklemek istiyorlar. İşte bu kapsamda özellikle haktan ve adaletten yana tutum sergileyip insanlığı huzura ve mutluluğa kavuşturmak isteyen İslam dünyasının üzerine üzerine geliyorlar ve Arap kardeşlerimize fitne sokmak suretiyle bir Şii-Sünni çatışması istiyorlar. Bu çatışmayı Şiilerin önderliğini yürüten İran ve Sünnilerin önderliğini yürüten Türkiye önleyebilir. Türkiye nasıl ki Arap kardeşlerimizle bir Şii Sünni çatışmasına girmeyecek kadar akıllı ve uyanık ise İranlı kardeşlerimizde Arap kardeşlerimizle bir Şii Sünni çatışmasına girmeyecek kadar akıllı ve uyanık olmalıdır. İşte bu kapsamda Türkiye, İran, Mısır ve Suudi Arabistan güçlerini ve cesaretlerini birbirlerine düşmanlık çerçevesinde yürütmeyip İslam düşmanlarını zora sokmak için birleştirirlerse ve mezhepçilikten daha önemli olanın İslam ya da diğer bir adla Eşref-i Mahlukat Mefkuresi olduğunu düşünürlerse kendilerinden etkilenecek olan devletleri aynen domino taşları gibi İslam etrafında kenetleyebilirler.
İslam şu an dünyada en hızlı yayılan din olarak gözükmekte ve artık savunmadan taarruza geçmiştir. Ümmet geçmişte küffarın mazlum halklara yaptıkları gibi taarruzda kılınç enstrümanını kullanırsa kalbleri kaybeder. Biz Müslüman coğrafyaları pergelin sabit ucu olarak değerlendirirken, gayrimüslim coğrafyaları ise pergelin hareketli ucu olarak değerlendiriyoruz. Pergelin sabit ucunda sivri uçlu iğne bulunmaktadır. Yani İslam coğrafyalarına şeytan avanesi tarafından yapılacak tüm saldırılara sivri uçlu iğne olarak düşündüğümüz kılınç enstrümanıyla karşılık verilmelidir, bu meşru bir müdafaadır, meşruiyet kaydeder, ancak gayrimüslim coğrafyalara yapılan taarruz pergelin hareketli ucu olan kalemle gerçekleşmelidir ve bu haklı bir mücadeledir, muhabbet kaydeder. Müslümanlar gayrimüslimlerin kalbini kazanmak istiyorsa kalbleri kalem enstrümanıyla fethetmelidir. İşte bunun için İslam devletlerinde yaşayan ilim, irfan ve hikmetleriyle insanları büyüleyecek olan tüm Müslümanlar kendi ülkelerini pergelin sabit ucu olarak belirleyip bu uçta bulunan siyaset, askeriye, ekonomi ve sosyolojideki karar alıcılara ülkeyi emanet edecek ve pergelin hareketli ucu hangi gayrimüslim coğrafyaya ulaşıyorsa oralara fevç fevç akınlar düzenleyecek, beyinleri ve kalpleri ufuk açan, sıradışı fikirlerle fethedecektir.
Türkiye, İran, Mısır, Suudi Arabistan, Hindistan, Rusya, Çin, Endonezya, Pakistan, Özbekistan ve Azerbaycan İslam Medeniyeti’nin en güçlü devletleri olarak gözükmektedir. Evet Türkiye Kafkasya, Balkanlar, Latin Amerika ve Atlantik eksenine, İran Pasifik eksenine, Mısır Afrika’ya, Suudi Arabistan Mezopotamya’ya, Hindistan Hindistan’a, Rusya Rusya’ya, Çin Çin’e, Endonezya Doğu Asya’ya, Pakistan Güney Asya’ya, Özbekistan Maveraünnehir’e ve Azerbaycan Hazar’a söz söyleyebilecek, etki oluşturabilecek kudret ve kabiliyettedirler. Bu 11 devlet şeytan avanesinin kendilerine biçtiği rol ve iktidardan sıyrılıp İslam’ın kendilerine sunduğu daha insani, daha insaflı ve daha kapsayıcı bir güç ve iktidarı hayata geçirebilirler. Özellikle İslam’ın doğduğu toprakların etrafında bulunan Türkiye, İran, Mısır ve Suudi Arabistan birbirleriyle ittifak ve kardeşliklerini geliştirmek zorundadır. Çünkü şeytan avanesi hiçbir zaman güzel İslam rüyası görmez tam aksine bu 4 güçlü devleti önce verdikleri rollerle ve iktidar alanlarıyla kandırır ve oyalar ardından da bu 4 güçlü devleti parçalamanın hesabını güder.
Türkiye ve İran haritalarını yan yana koyup değerlendirdiğimizde Türkiye’nin harekete geçmesi Karadeniz ve Akdeniz’in etrafındaki ülkeleri etkilerken, İran’ın harekete geçmesi ise Hazar Gölü, Basra Körfezi ve Hint Okyanusu’nun etrafındaki ülkeleri etkiler. İşte bu kapsamda İslam’ın iki güçlü satranç oyuncusu İran ve Türkiye ilk aşamada Mısır ve Suudi Arabistan sonrasında da İslam devletlerini İslam etrafında kenetlendirecek siyasi, askeri, ekonomik ve sosyolojik hamleleri hayata geçirebilirler. Ümmet tüm dünyada insani bir yaşam isterken ümmetin üzerine kan kusan silahlarıyla çullanan şeytan avanesini siyasi, mezhebi ve ideolojik bütün farklılıklarını bir tarafa bırakıp İslam ana paydası üzerinden bozguna uğratabilirler. Bu birikim, bu halk, bu güç, bu devlet geleneği, bu strateji, bu zenginlik her iki kadim medeniyette mevcuttur. Nasıl ki birbirleriyle beraber hareket edip Kuzey Irak oyununu bozmuşlarsa aynı oyunu Yemen’de, Lübnan’da, Suriye’de, Hazar’da, Kafkasya’da, Balkan’larda, Güney Asya’da, Doğu Asya’da, Maveraünnehir’de, Mezopotamya’da, Afrasya’da, Avrasya’da, Pasifik’te, Atlantik’te bozabilirler. Yeri gelir İran’ın başındaki satranç oyuncusu kale olup şeytan avanesine piyon gösterir, Türkiye’deki satranç oyuncusu da şeytan avanesinin yönetimindeki atı filiyle tarumar eder. Yeri gelir Türkiye’nin başındaki satranç oyuncusu vezir olup şeytan avanesine piyon gösterir, İran’daki satranç oyuncusu da şeytan avanesinin yönetimindeki fili atıyla tarumar eder, yeter ki satranç oyuncularının aklına ve kalbine birbirlerine karşı bir kuşku ve şüphe gelmesin sadece ve sadece Allah’ımızın rızası olan ihlas ve Allah’ımızın muradı olan İslam gelsin…
Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin İttihad-ı İslam’ı tesis edebilmesi için yapacağı 2.aşama ise şu şekilde gerçekleşebilir. Bu aşamada ümmeti referans olarak kabul edip ümmeti medya, iletişim ve etkileşim araçlarıyla yavaştan yavaştan demokrasi yönünde harekete geçirmeye başlayabilir. Bu sayede kimbilir belkide İslam devletlerinin başındaki yöneticiler kendilerine çeki düzen verecek, şahsi menfaatlerinden daha önemli olanın Eşref-i Mahlukat Mefkuresi olduğunu hatırlayacaklardır. Ümmet belli bir merhaleye geldikten sonra Türkiye’nin yapacağı 3.aşama 3 Mart 1924 tarihinde yapılan TBMM görüşmelerinde “Hilafet TBMM’nin şahs-i manevisinde mündemiçtir” sözüyle kaldırılan hilafet makamını TBMM’nin onayıyla ümmetin başındaki cumhurbaşkanına yüklemek olacaktır. Türkiye hilafeti ilan ettiğinde yanında nükleer güç Pakistan, en büyük Müslüman nüfusa sahip beşeri güç Endonezya, akraba güç Maneraünnehir devletleri, enerji gücü olan Azerbaycan, Medya gücü olan Katar, Şiilerin önderliğini yürüten kadim güç İran, Kabe-i Muazzama’yı bünyesinde bulunduran manevi güç Suudi Arabistan, Müslümanları bir kardeş gören fikri güç Mısır, bilişim devi siber güç Hindistan, süper güç Rusya, devasa emek gücü Çin, coğrafyasında iyi niyetli müslümanları bulunduran hasbi güç Afrika’lı Müslüman devletler, Osmanlı İmparatorluğu’nun tarih sahnesinden çekilmesiyle başlayıp günümüze kadar süren Mescid-i Aksa’yı savunan mücadeleci güç Filistin, Avrupa’da İslam’ı en güzel şekilde temsil eden çekirdek güç Bosna Hersek, fikir, emek ve gelirleriyle İslam’a katkı sunacak destekleyici güç diğer Müslüman devletlerin olması İslam’a güç üstüne güç katacaktır. Türkiye’nin 85 milyonluk dinamik beşeri sermayesi ve ümmetin 2 milyarlık dev nüfusu dünyayı bir barış, huzur ve istikrar adasına çevirebilir. Bu milletin ve bu ümmetin uyanışı ve bilinçlenmesi neticesinde kolay kolay İttihad-ı İslam’ın başına geçecek olan halife zalim ve zorba olamaz olursa zaten onay alamaz ancak insanlığın tek bir hükümdar tarafından yönetileceği ve bizim bunun adını Eşref-i Mahlukat İmparatorluğu olarak koyduğumuz yeni dünya düzenine doğru sürüklendiği bu geçiş döneminde başa geçecek olanın zalim ve zorba olmaması için en az Türk Halkı kadar diğer halkların da uyanması ve bilinçlenmesi gerekiyor. İşte bunun için kalem enstrümanını iyi kullanan, ufuk açan, sıradışı insanlara büyük ihtiyacımız var…
Tarihin hiçbir döneminde kendisine bulaşılmadığı müddetçe başkalarına bulaşmayan ancak 1,4 milyarlık nüfusunu insanca yaşatabilmek için üreten ve ürettiğini satabilmek için yollar geliştiren Çin Medeniyeti’nin yapmış olduğu açılımlar Amerikan Medeniyeti’nin ayağına basıyorsa Çin Medeniyeti ne yapsın? Kazan-kazan prensibiyle hareket eden Çin Medeniyeti gibi Amerikan Medeniyeti de sadece kendi çıkar ve menfaatlerini gözetmek yerine diğer medeniyetleri ahlak ve insaf çerçevesinde değerlendirebilse inanın insanlık suhuletli bir şekilde insanca yaşamaya doğru evrilebilir. İşte bu noktada bir taraftan Hz.Nuh’un bir evladıyla Maveraünnehir’den başlayıp tüm Asya boyunca Çin Medeniyeti’yle iştigal etmiş, diğer taraftan önce Kavimler Göçü ve ardından İstanbul’un Fethi’yle Mezopotamya’dan başlayıp tüm Avrupa boyunca Batı Medeniyeti’yle iştigal etmiş, bir başka taraftan ise Kore Savaşı’ndan sonra bünyesine iştirak ettiği NATO kapsamında Amerikan Medeniyeti’yle iştigal etmiş İslam Medeniyeti’nin ateşleyici unsuru Türkiye; her 3 medeniyeti de insani değerleri hatırlatma ve yaşatma mefkuresine daha hızlı bir şekilde ulaştırabilir.
İşte bu kapsamda Çin ve Hint Medeniyeti’nin insanlığa önerip uygulamak istediği Bir Kuşak Bir Yol Projesi; hem insanlığa hemde İslam Medeniyeti’ne çok büyük fırsatlar sunmaktadır. Çin ve Hint Medeniyeti; coğrafyalarında yaşayan Budistler ve Hinduların ürettikleri teknolojik ve bilişimsel ürünleri nakledebilmek için önce nüfusları yoğun Müslüman devletlerle etkileşime girecek ardından Katolik, Protestan ve Ortodokslardan oluşan Batı Medeniyeti’ne ulaştıracaklardır. İşte bu sayede Budistler, Hindular, Katolikler, Protestanlar ve Ortodoksların Müslümanlarla daha bir fazla etkileşime girmelerine şahit olacağız. İşte bunun için genel anlamda Dünyanın orta göbeğine yayılmış Müslüman devletler stratejik öneme sahip bir coğrafyayı oluştururken özelde ise Asya topraklarıyla Müslümanlığın son durağı ve Avrupa topraklarıyla Hıristiyanlığın ilk durağı olan Türkiye kilit öneme sahip bir ülkedir. Yani Türkiye; medeniyetler arası geçişin bulunduğu bölgede medeniyetler arası alışverişin hem alışını hemde verişini gerçekleştirecektir.
İslam Medeniyeti’nin şeytan avanesine galebe etmesi ancak bizim tümevarım teorisini işletebilmemize bağlıdır. Çünkü tümevarım teorisinde önemli olan etnik unsurlar değil eşref-i mahlukatın bizatihi kendisidir. Etnik unsurlar ön plana çıktığında güvenlik, kaynakların kontrolü, etnik aidiyetten kaynaklanan bencillik kaygıları sınır dediğimiz olguyu devletlerin ajandalarına yerleştirmektedir. Oysa ki Osmanlı zamanında Mısır’da, Bosna’da, Kırım’da veya Hicaz’da yaşayan bir Müslüman hiçbir sınırla ve yasakla karşılaşmadan hem birbirleriyle hem de İstanbul’la ticaret yapıyor, medreseye gidiyor, ibadetini gerçekleştiriyordu. Bu sayede insanlar arasında etkileşim gerçekleşiyor, fikirlerin paylaşılması sonucu hakikate daha çabuk ulaşılıyordu.
Ümmet şunu hiç bir zaman aklından çıkarmamalıdır. Eğer biz Müslümanlar, hakikat kabul ettiğimiz Eşref-i Mahlukat Mefkuresi’ni hiçbir insana zarar vermeden suhuletli bir şekilde insanlığa yaymak istiyorsak sınır dediğimiz şu illeti ortadan kaldırmalıyız. İşte bu kapsamda Peygamber Efendimiz Hz.Muhammed (SAV) ile İslamiyet’in çekirdeğini oluşturan ve toprakta onun geleceğiyle ilgili plan ve tasarımı hazırlayarak filizlenmesini sağlayan kadim halk Araplar ile filizlenen çekirdeğin topraktan başını kaldırıp dala, budağa, çiçeğe ve meyveye dönüşmesine öncülük eden kadim halk Türklerin arasına şeytan avanesinin bir set gibi sokmak istediği terör koridoruna asla müsaade edilmemelidir. Mezopotamya’nın kalbinde bulunan Kürtler etrafındaki Farslar, Araplar ve Türklere danışarak sorunlarını ve isteklerini dile getirip çözüm üretmeye çalışırsa daha optimal bir şekilde hedeflerine ilerler. Çünkü İslam Medeniyeti’nin yükselişe geçtiği bu dönemde medeniyetimiz parçalanmaya doğru değil birleşmeye doğru yol almaktadır. Gönüldaşlarımızın arasına yeni sınırdaşlar üretmememiz ve etnik aidiyetten sıyrılıp ümmeti öne çıkartan Eşref-i Mahlukat Mefkuresi’ne doğru adımlar atmamız gerekiyor. Ayrıca Kürt kardeşlerimiz yakın ve uzak tarihlerini mantık ve ibret çerçevesinde incelerlerse şeytan avanesine danışarak ve anlaşarak yapmış oldukları girişim ve açılımlardan hep ziyan gördüklerini anlayacaklardır. Çünkü şeytan avanesi kurmayı düşündüğü terör koridorunu Kürt kardeşlerimize yedirmeyecek, bu koridor sayesinde Türkleri Araplarla, Farsları Türklerle ve Arapları Farslarla görüştürmeyecek Kürtleri kötü oğlan gösterip Kürtlerle Türkleri, Arapları ve Farsları oyalayacaklardır. İşte bu kapsamda Mezopotamya’da bulunan halklar birbirleriyle çatışmalarını isteyen şeytan avanesinin aksine birbirleriyle İslam ana paydası üzerinden adımlar atıp ümmet bilinciyle birleşirlerse hep birlikte istikbale daha sağlıklı ve daha sağlam bir şekilde yürürler.
TBMM’nin şahs-i manevisinde mündemiç olan hilafet makamını TBMM oy çokluğuyla cumhurbaşkanına yükledikten sonra Türkiye’nin yapacağı ilk iş Ayasofya Müzesi’ni Ayasofya Cami’sine dönüştürerek ibadete açmak olacaktır. Yapılacak bu iki işin birincisi olan hilafet makamıyla İslam siyasi, askeri, ekonomik ve sosyolojik anlamda güç ve cesaret kaydederken, ikincisiyle de İslam manevi anlamda güç ve cesaret kaydedecektir. Yapılacak bu iki işin neticesinde hem İslam devletleri ve başındaki yöneticilerde hem de ümmette büyük bir heyecan, coşku ve dinamizm yaşanacaktır.
Peki bu İttihad-ı İslam’ın başkenti hangi şehir olacak? Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin yaptığı Yavuz Sultan Selim Köprü’süyle Asya’nın fikir ve ürünlerini, Avrupa’nın fikir ve ürünleriyle birleştiren, yaptığı 3. havalimanıyla Dünyanın fikir ve ürünlerini Türkiye’nin fikir ve ürünleriyle buluşturan ve yapacağı Kanal İstanbul’la Karadeniz’in fikir ve ürünlerini, Akdeniz’in fikir ve ürünleriyle karşılaştıran, hem doğunun hem de batının vazgeçemeyeceği, medeniyetlere başkentlik yapmış ve Peygamber Efendimiz Hz.Muhammed (SAV)’in müjdesine nail olmuş tek şehir İstanbul olmayacakta hangi şehir olacak?
İttihad-ı İslam’a ait ilk işaret fişeği ortaya atıldıktan sonra halife şu şekilde belirlenebilir. Öncelikle İslam devletlerinin tamamında nüfus sayımı yapılır. Ardından İslam devletlerinin başında bulunan liderlerden halife olmak isteyen adaylar meydana çıkar. Bundan sonra kendi engin demokrasi tecrübesini harekete geçirecek olan Türkiye Cumhuriyeti Devleti, İslam devletleriyle birlikte halifenin seçimi ile ilgili faaliyetleri yürütür. Seçimler yapılır, ümmet tercihini yapar, halife seçilir ve İttihad-ı İslam görevine başlar. Seçimlere ve demokrasiye ümmet ve İslam devletlerinin başındaki liderler alışana kadar her devletin başkanı ve yönetimi kendi kurallarına göre ülkelerini yönetir. Ancak dünyada ümmete ve mazlum halklara karşı uygulanan zalim politikalara adil ve hakkani cevapların verilebilmesi için halifenin istekleri ve iradesi dikkate alınır.
Halife seçimle belirlendiğinden ümmetin ve başındaki devletlerin tepkisini çekmez ve meşruiyet kaydeder. İttihad-ı İslam hayata geçtikten sonra atacağı adım ve yapacağı müdahaleleri adaleti ve hakkaniyeti esas alarak gerçekleştirmesi ve yönetimdeki meşruiyetinin de seçimle güç kazanması neticesinde ileride kurulacak olan Eşref-i Mahlukat İmparatorluğu’na hem adilane bir yönetim, hem iyi bir örnek, hem de güçlü bir altyapı sunar.
İttihad-ı İslam’ın sert gücü olan İslam Ordusu; dünyadaki çatışma bölgelerine müdahale ederken sen Müslümansın, sen Hıristiyansın, sen Musevisin, sen Budistsin, sen Hindusun sen Ateistsin diyerek yapmaz tam aksine inancı ve meşrebi ne olursa olsun haklının ve mazlumun elinden tutup ayağa kaldırırken, zalimin ve zorbanın da tepesine biner. Savaşı, çatışmaları, kaosu ve anarşiyi başlatan değil bitiren olur. Çünkü çatışmayı başlatan öfkeyle anılırken, hakkı esas alarak çatışmayı sona erdiren de sevgiyle anılır. Bu sevgi sayesinde dünya çapındaki cazibesini arttırır. Dünyada yaşanacak olan huzur ve istikrara güç katarken, dünyada yaşanması muhtemel kaos, kriz ve çatışmaları da engeller…
İttihad-ı İslam hayata geçtikten sonra hem batının hem de doğunun kadim şehri olan İstanbul; Allah’ımızın en değer verdiği insan olan Peygamber Efendimiz Hz.Muhammed (SAV)’in yaşadığı Mekke, Medine ve Kudüs’le daha sık görüşecek, Mezopotamya ve Maveraünnehir’in insanları birbirlerine verimli topraklarında ürettikleri ürünlerle ikramda bulunacaklardır. Araplar İstanbul’a gelip Türklerin Osmanlı sayesinde İstanbul’a kazandırdığı cami, tarihi eser ve medreseleri ziyaret edip Osmanlıyı yad edecekler, Türkler ise kutsal topraklara gidip Arapların Peygamber Efendimiz Hz.Muhammed (SAV) sayesinde Mekke, Medine ve Kudüs’e kazandırdığı cami, tarihi eser ve medreseleri ziyaret edip Peygamberimizi, Ehl-i Beytini, Ashab-ı Kiramını yad edeceklerdir. Araplar ve Türkler Ortaçağ’da nasıl ki yapmış oldukları ittifakla İslam’ın yükselişine zemin hazırladılarsa içinde bulunduğumuz bu fikir çağında da birbirleriyle kardeşliklerini geliştirip bir süredir durgunlaşan İslam’ın yükselişine zemin hazırlayabilirler.
İttihad-ı İslam tüm dinamik, müessese ve teşkilatlarıyla hayata geçtikten sonra insanlığın huzur ve kurtuluşuna vesile olabilir. Çünkü dünyadaki hiçbir büyük güç geçtiğimiz bir asır boyunca adaleti tesis edemedi, kan ve gözyaşını bitiremedi… Şöyle dünyaya bir bakın; süper güçler, dünya kurumları, gelişmiş ülkeler hepsi de eski dünya düzeninde büyük söz sahipleri ama sorunları çözmede de bir o kadar yetersizler… Gelişmiş ülkelerdeki insanların yaşantısına bir bakın; belki dünyanın en zengin, en refah insanları ama ne aile kalmış, ne mutluluk kalmış, ne de geleceklerine duyulan bir umut. İntihar vakaları en çok bu gelişmiş ülkelerin zengin insanlarında yaşanıyor. Oysa İslam; hem birey olarak, hem toplum olarak, hem de devletler arenasında insanlığa yeni bir umut ışığı olabilir, insani değerleri öne çıkartan, adaleti olmazsa olmazı bilen, refahı ve bereketi tabana yayacak anlayışıyla insanlığın dert ve sıkıntılarına çare olabilir…
Not: Bu makaleyi okuyup güç perspektifinde düşünmeye başladığınızda siyasi, askeri, ekonomik ve sosyolojik anlamda eşref-i mahlukatı kaygı ve endişeye sevkeden tüm süper güçlerle mücadele edecek olan İttihad-ı İslam’ın adaleti ve hakkaniyeti öne alan davranışları sayesinde diğer inanç ve milletler nezdinde güven ve itibar kazanıp adım adım barış, huzur, istikrar ve refahı insanlığa yayacağını öngörürsünüz…